Waarom een Atlantic 43HK?
Plannen om de wereld rond te zeilen komen niet uit de lucht vallen. Die groeien en rijpen als goede wijn. Naarmate de tijd vorderde en het moment dat we écht het avontuur aan zouden gaan dichterbij kwam, werden ook de wensen en eisen voor ons schip steeds concreter. Toen we het feestje rond de doop van Eva gingen plannen hebben we er eens over nagedacht hoe lang dit al in onze hoofden heeft rondgespookt. We hebben uiteindelijk maar besloten dat het 25 jaar was. Eerlijk gezegd denk ik dat het al veel langer is, maar 25 jaar… dat kwam lekker overeen met het aantal jaren dat we getrouwd zijn, dus zijn we daar op uit gekomen.
Hoe het ook zij, gedurende die -pak ‘m beet- 25 jaar kregen we steeds meer beeld bij de boot waarmee we het avontuur wel zouden aandurven. Laat ik jullie in dit artikel eens meenemen hoe dat bij mij werkte.
Heel, heel lang geleden had ik het idee dat het werkelijk alles zou kunnen zijn. Materiaal, lengte, uitrusting, het maakte niet uit. In je hoofd kan alles, zullen we maar zeggen. Je krijgt echter wat ervaringen mee en past de wensen voor een boot steeds meer aan. Tot het punt dat het tijd wordt om concreet alle gedachten te ordenen en keuzes te maken. Hieronder wat overwegingen die voor mij van toepassing waren en het schiften van het enorme aanbod gemakkelijker maakte.
Nog even vooraf aan deze overwegingen: veel keuzes maakte ik op basis van verhalen van derden. Ik had (en heb) nog geen enkele ervaring met rond de wereld zeilen, vandaar. Een beslissing -dat is zeker niet alleen bij mij het geval- wordt meestal op basis emotie, je onderbewustzijn, genomen. Vervolgens wordt er gedurende lange tijd van zoeken, informeren, lezen en vragen stellen de ratio bij de beslissing gezocht. Als geruststelling voor jezelf, dat je later kan verklaren wat de reden van je beslissing was. Veel van de keuzes en afwegingen die je maakt hebben ook iets met persoonlijke smaak te maken. Ik kan me goed voorstellen dat iedereen voor zichzelf een andere keuze maakt, op basis van eigen overwegingen. Onze overwegingen geef ik hieronder.
Zelf bouwen
Zelf een schip bouwen is nooit in me opgekomen, hoewel dat nog niet eens zo’n gek idee had geweest. Per slot van rekening heb ik ook twee huizen volledig verbouwd; geen enkele steen bleef bovenop de andere. Maar zelf een boot bouwen of verbouwen, dat heb ik nooit serieus overwogen. Misschien heeft mijn onderbewuste me behoed voor maanden en jaren elk vrij uurtje in een loods klussen. Ik heb groot respect voor de helden die zo’n uitdaging aangaan.
Oriënteren op de markt
Naarmate de tijd verstreek, we onze kinderen kregen en opvoedden, twee huizen verbouwden, wat banen en bedrijven versleten werd zo rond 2016 het vuur weer wat opgestookt. Uren en uren hebben we allerlei websites afgestruind en gekeken naar wat er allemaal te krijgen is. Tot er een moment kwam dat ik het nodig vond om concreter te worden in het zoeken. Op enig moment ben ik maar eens een lijstje gaan opstellen met wensen en eisen. Waar moet ons droomschip eigenlijk aan voldoen? Welke opties en kenmerken zijn absolute eis en welke zaken zijn slechts wenselijk? Het werd uiteindelijk de lijst die je hier onderaan dit artikel kunt lezen.
Uiteraard had ik globaal wel een idee, dus tref je hier eerst wat overwegingen.
Dat het een zeilboot moest zijn, was een absolute no brainer. Zeilen is de basis waarop de droom is gebaseerd en sluit lekker aan met het minimaliseren van onze footprint op deze aardkloot. Daarbij heb ik niet zoveel met motorboten, hoewel het heerlijk is om over plassen en vaarten te tuffen en te genieten van de omgeving en je gezelschap. Voor de wereldreis die wij voor ogen hebben leek een motorboot me niet geschikt. Misschien als we oud en grijs (oeps, dat is al gelukt) zijn en ons zullen beperken tot de binnenwateren.
Monohull, catamaran of trimaran?
Voor de leken onder ons: een monohull is een boot met één romp, een catamaran heeft er twee en een trimaran -je raad het al- drie. Het gewenste aantal rompen heeft gevarieerd tussen de 1 en 3. Een drijvend appartement, wat de moderne catamarans voor tropische wateren eigenlijk zijn, hebben we niet echt serieus overwogen. Misschien voor later, als we wat ouder zijn, niet meer schuin willen varen en meer rond de evenaar -dus de meer tropische gebieden- blijven zeilen. Drie rompen zie je niet veel in lengtes die voldoende ruimte bieden om langer rond te zeilen en het beperkte laadvermogen is een issue. De snelheid die je met een meerromper kunt maken is wel heel aantrekkelijk. Als bootje om lekker het IJsselmeer over te scheuren zou ik het zeker overwegen.
Bouwmateriaal
Het materiaal van de romp stond wel redelijk snel vast. Polyester was een optie, maar als je daarmee op wat ruigere zeeën vaart en een containertje tegenkomt of na een navigatiefoutje -het overkomt de besten- op een rif loopt, blijft er niet veel van over. Ook jaag je vrij gemakkelijk een kogel door een polyester wand, wat ook geen prettig vooruitzicht is. We zullen de gevaarlijke gebieden zeker proberen te vermijden, maar je weet nooit. Boeven varen soms ook op zee.
Staal was zeker een overweging. Handig te repareren, waar je ook bent. En de zeegang -het gedrag in golven- is prettig. Het is echter zwaar dus traag en roest onder je weg als je even de andere kant op kijkt. Aluminium heb ik altijd erg interessant gevonden. Je moet oppassen met elektrolytische corrosie, maar het is licht en sterk en vervormt eerder dan dat het in stukken gaat. En een nadeel: het is duur. Toch heeft aluminium als bouwmateriaal altijd hoog op het lijstje gestaan en heeft het uiteindelijk gered als belangrijk criterium.
Lengte
De lengte heeft ook nog wel wat gevarieerd door de jaren heen. Waar we jaren geleden keken naar jachten van 50 voet en meer (langer dan 15 meter), is de gewenste lengte voor ons steeds kleiner geworden. Groot is ongetwijfeld heel comfortabel op zee, maar de kosten nemen exponentieel met het aantal voeten toe. Zowel in aanschaf als dagelijks gebruik. Je smeert er meer anti-fouling op, verstookt meer diesel, betaalt overal meer liggeld etc. Daarbij zijn belangrijke argumenten dat je steeds mee apparatuur en elektrische of hydraulische hulp nodig hebt om een schip te varen. En alles wat je meesleept, gaat kapot. We keken uiteindelijk naar boten van tussen de 42 en de 48 voet (iets van 12½ tot 15 meter). Dat leek ons goed te bedienen, ook in je eentje. Je hebt niet zo snel elektrische en hydraulische hulp nodig en toch voldoende ruimte.
Diepgang
Variabele diepgang is altijd grote wens geweest omdat we ook graag op ondiepe wateren willen kunnen varen en graag makkelijk weg willen kunnen komen als we per ongeluk aan de grond zijn gelopen. Onze eerste eigen boot was een Etap 22. Een degelijk gebouwd bootje, onzinkbaar gemaakt, van Belgische makelij en voorzien van een hefkiel. We hebben dat ding nogal eens omhoog moeten draaien als we op het Gooimeer weer eens een ondiepte over het hoofd hadden gezien of net iets teveel de grens opzochten. Ik weet het nog goed: 3 mm omhoog met elke halve slag. En intussen het motortje volle kracht achteruit. Dat waren nog eens tijden.
Leeftijd
De leeftijd van het schip is een criterium waar je van alles van kan vinden. Het bepaalt voor een groot deel de prijs; een oude boot is meestal goedkoper dan een nieuwe. Als een boot te oud wordt, moet er een meer grondige refit worden uitgevoerd. Verstaging, apparatuur, zeilen, noem maar op.
De criteria
Onze zoekopdracht, die jaren op allerlei bekende botensites heeft opengestaan, was dus als volgt: zeilboot, 12 tot 15 meter, één romp, aluminium, variabele diepgang, met een acceptabele prijs en tussen de 4 en 12 jaar oud. Dat zijn voldoende criteria om slechts af en toe eens een boot aangeboden te krijgen. Op een of andere manier waren dat meestal Ovni’s. Soms een Koopmans, een Cigale en wat one-off projecten. Prachtige schepen allemaal.
Atlantic
Het moet een natte HISWA van 1994 -of ergens in die koers- geweest zijn dat we een Atlantic 42 zagen liggen. We waren zelfs zo brutaal om te vragen of we even aan boord mochten kijken. Na dat bezoekje keken we elkaar aan en waren er snel uit: dit is een schip waarmee we de wereld rond zouden kunnen. Niet dat dat op dat moment aan de orde was. We waren destijds begin 20, net begonnen met werken, zaten dik in de verbouwing van ons eerste huis en hadden trouwplannen. Niet het geschikte moment om het schip van je dromen te kopen. Nog afgezien van het volledig afwezige budget. Duidelijk is wel dat de Atlantic destijds erg veel indruk maakte en onze aandacht nooit heeft verloren.
In onze zoektocht, die van half 2016 tot november 2018 duurde, zijn diverse opties voorbij gekomen. Uiteindelijk hebben we uit de twee Atlantic 43HK die op de markt werden aangeboden intensief bekeken en de beslissing genomen om Eva (voorheen: Polyander) te kopen. Voor de aankoop hebben we een aankoopkeuring laten uitvoeren. Daar hebben we tot op heden nog geen seconde spijt van gehad. Voor de duidelijkheid: we hebben de keurmeester vooraf gemeld wat onze plannen zijn en hij heeft dan ook met die plannen in gedachten het schip onder handen genomen en een lijst van aandachtpunten opgesteld.
Resultaat
Het resultaat van het verhaal is dus dat we nu met Eva het avontuur aangaan. Terugkijkend naar het opgestelde wensen- en eisenlijstje kunnen we gemakkelijk constateren dat ze vrijwel volledig aan onze eisen en grotendeels aan onze wensen voldoet. En nee, ik heb dat lijstje niet achteraf aangepast. Kijk ook eens naar de specificaties van Eva op deze site. In de komende periode gaan we meemaken of het lijstje wel adequaat was…
Een prachtig verhaal. Ik heb er van genoten. Ik neem mijn hoed af voor jullie, alles zo goed gedaan.
Ik wens jullie heel veel plezier op jullie verre reizen. Geniet er van. Groeten Luc.
Great boat and a great adventure. Thank you for posting your trip. It is fun to follow along. One question for you. With the cabin top windows down below is it possible to keep watch from inside? it looks almost like pilothouse style visibility from down below.
Thanks for your comments Kevin. From inside the view forward is limited. Standing on the first step of the stairs inside, you could overlook the water around. However, on inshore waterways we usually keep watch outside. Occasionally this is not very comfortable, as you are not protected from wind and rain. On off shore passages we stick our heads out every 15 minutes or so and furthermore we keep watch from within the hard dodger or dog house, as we call it. In the dog house we have AIS and radar and all other data to virtually oversee the surroundings.
I know that Atlantic has a 46ft version in development that has a pilot house. That would be the better, be it less esthetic solution to this issue.