Eva op vertrekkersdag 2019

Jaarlijks organiseert De Toerzeilers de vertrekkersdag. Vertrekkers zijn bemanningen van zeilboten die voornemens zijn om voor langere tijd te gaan reizen. Aangezien wij precies in de doelgroep vallen, mochten ook wij dit jaar inschrijven. Die kans lieten we niet schieten! Een impressie.

Je bent niet zomaar vertrekker

Vertrekker. De term werd ooit geïntroduceerd door het maandblad Zeilen, zo wist Ben Rutte, de huidige hoofdredacteur van het blad ons tijdens de ontvangst te verzekeren. De organisatie van De Toerzeilers heeft niet alleen deze definitie gehanteerd als voorwaarde voor deelname, er worden nóg meer eisen aan de bemanning gesteld! Zo dien je in 2020 of 2021 daadwerkelijk de landvasten lost te gooien en je moet écht voor langere tijd weg gaan. Een rondje Noord Holland telt niet.

Niet in 2018

Hoewel we vorig jaar voldeden aan de gestelde criteria, hebben we het destijds niet aangedurfd om in te schrijven. We zouden de goden verzoeken. Zelf zat ik destijds in een nogal onzekere periode met het werk en we waren in onderhandeling over de aankoop van de Polyander, nu onze Eva. Alle onzekerheden opgeteld vonden we het geen briljante zet om al in 2018 naar de vertrekkersdag te gaan. En in retrospect hebben we dat goed ingezien. We zijn nu zoveel verder in het voorbereidingsproces dan een jaar eerder. Alles wat we hoorden en zagen was zo concreet van toepassing!

Lotgenoten

Er gaat nog geen minuut voorbij nadat we binnenkwamen of we raakten in gesprek. Zo’n gesprek gaat dan niet over het weer of de kwaliteit van de koffie, maar meteen de diepte in. Waar ga je heen, wanneer, hoe lang en zo verder. Voor ons heel verrassend. Je staat ineens tussen gelijkgestemden. Lotgenoten, zo je wilt. Alsof je jarenlang onbegrepen door het leven hebt gedwaald en geconfronteerd wordt met mensen met dezelfde afwijking. Hoewel je weet dat ze moeten bestaan, is het toch een bijzondere ervaring. Er zijn er dus meer met zo’n kronkel in hun hoofd. Die huis en haard verlaten, alles opgeven en hun leven gaan wagen in een notendopje op de oceaan.

Overeenkomsten en verschillen

Zoveel overeenkomsten, zoveel verschillen. De deelnemers aan de vertrekkersdag waren ingedeeld op basis van vertrekjaar en globaal geplande route. In dit geval: 2020 of 2021 en rondje Atlantic of rondje wereld. Rondje… understatement van de eeuw. Tijdens de introductie gaf Joke Bakker, een van de organisatoren en dagvoorzitter, ons inzicht in de leeftijdscategorieën van de deelnemers, de lengte van de boten, of er met kinderen wordt gevaren en meer van die statistieken. Ik heb ze niet genoteerd. Maar ook dit jaar blijkt dat er geen doorsnee vertrekker bestaat. Het zijn niet allemaal pensionado’s, zijn zéker geen miljonairs of loterijwinnaars. Nee, het is een gemêleerd gezelschap van mensen met een overeenkomstig doel. Vertrekken. Dit jaar namen zo’n 35 bemanningen deel aan de vertrekkersdag. Daarvan zouden er ruim 20 in 2020 vertrekken.

Bertine maakt een groepsfoto van alle vertrekkers.
En dit is dan het resultaat. Foto: Bertine van Dijk.

Inspiratie

De dag werd gekenmerkt door en strakke planning. Na de opening werden we getrakteerd op het reisverhaal van Yvet en Stijn die ruim 2 jaar met hun boot rond de Atlantische Oceaan zwierven. Te gekke verhalen met nog mooiere plaatjes! Het is lastig om zo’n reis in een uur te vangen. Ik denk dat ze met veel plezier een hele dag hadden kunnen vullen met hun verhalen. Met beide benen op de grond konden ze ook aangeven dat reizen met een zeilboot niet altijd feest is. Er gaat van alles stuk en soms is het gewoon spannend en beleef je angstige momenten. We hebben geleerd dat de Gambia aan westkust van Afrika misschien toch ook wel mooi is om te bezoeken.

Tijdens de voorstelronde werden foto’s van boten en bemanningen getoond. Kwam je boot in beeld, dan mocht je je even aan de aanwezigen voorstellen en de plannen kort toelichten. Dan zie je weer dat geen verhaal hetzelfde is, maar er toch overeenkomsten zijn. In de pauze die volgde konden we elkaar dan opzoeken en nader kennismaken.

Kennismaken met de bemanning van Eva en hun plannen.

Workshops

Vooraf konden we kiezen om verschillen workshops bij te wonen. Felia en ik hadden ons strategisch opgesplitst. Felia ging naar workshops over proviandering en medische zaken aan boord, ik volgde een workshop over communicatie en een over boot en bootuitrusting. Het is heel geruststellend om te ervaren dat we lekker op weg zijn. We zouden misschien licht in paniek geraakt zijn als je tijdens de workshops het gevoel zou krijgen dat je hopeloos op het verkeerde pad zit. Niets was minder waar.

Communicatie en boot en bootuitrusting

Tijdens de workshop communicatie, waarbij het globaal ging over radiocommunicatie en internet -via de satelliet- aan boord kreeg ik de bevestiging dat het handig is om je zendmachtiging te halen. Ik ben daar inmiddels al even mee bezig, dus dat zit goed. Internet via de satelliet wordt pas interessant als we Europa verlaten. Dat hoeven we nu nog niet te regelen, want we verlaten Europa pas over een jaar. Tegen die tijd zullen we eens kijken hoe die markt zich ontwikkeld heeft.

Tot mij grote tevredenheid mocht ik constateren dat onze Eva goed toegerust is voor grote reizen. Mogelijk dat we op termijn nog eens moeten kijken naar zonnepanelen voor de energievoorziening. Die hebben we nu niet en de accu’s zijn ook al aan het eind van hun technische levensduur. Ik voorzie een klusje voor onderweg. Of voordien. Ik twijfel. Misschien ook niet. Het werkt allemaal nog.

Radiocommunicatie in een notendop.

Medische zaken en proviandering

De workshop ‘Medische zaken aan boord’ gaat over het werk dat de RMD doet. De RMD is de Radio Medische Dienst van de KNRM (Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij). Zij zijn wereldwijd bereikbaar voor medische vragen en hulp onderweg en op afstand. Tijdens de workshop kregen we uitleg over hoe de RMD werkt en voorbeelden van medische zaken waarmee zij te maken krijgen en waarmee ook wij dus te maken zouden kunnen krijgen. Om even een klein beetje met medische ‘werk’ aan boord te kunnen ervaren, mogen het hechten oefenen op een zeemleren spons.

Begin volgend jaar zullen we en EHAB (eerste hulp aan boord) cursus volgen bij Rob Sijbers van RS Medical Sailing (zie https://rsmedicalsailing.nl/ehab-cursus/). Tijdens deze vertrekkersdag hoorden we al enthousiaste verhalen over deze leerzame, maar intensieve dag. Geeft ons wederom het gevoel dat we op het juiste spoor zitten. We zullen onze ervaringen tegen die tijd met jullie delen.

De tweede workshop die Felia volgt gaat over proviandering en wordt gegeven door twee mensen die zelf al op reis zijn geweest. Dat is leuk, want zij spreken uit ervaring en het enthousiasme spat ervan af. Waarbij zij tegelijk ook heel goed kunnen aangeven: alles is een kwestie van smaak en wat je zelf belangrijk vindt. Van keuzes die je maakt over het eten dat je inslaat tot de manier waarop je water meeneemt en zuivert. Natuurlijk is er ook aandacht voor vissen, omdat je op die manier zelf je eten kunt binnen hengelen. Niet echt ‘my piece of cake’, maar wat niet is komt misschien nog wel…

Forum

Na de workshops en een leerzame presentatie van Ellen Hooning over verzekeringen, verzamelden de specialisten en ervaringsdeskundigen zich voor een plenaire forumdiscussie. Zo’n discussie kan kansloos uit de hand lopen als die niet kundig geleid zou worden door Walewijn de Vaal (van Zeilen). En ook een forum als dit kan prima een dag duren. Voor de aspirant vertrekkers zijn er zóveel vragen, dilemma’s en keuzes te maken. Geruststellende gedachte is dat de ervaringsdeskundigen bevestigden dat antwoorden op vele vragen zichzelf onderweg zouden aandienen. Zolang je in contact blijft met de zeilers-communities onderweg, zul je merken dat iedereen elkaar helpt en van -al dan niet gewenste- adviezen voorziet.

Forum van specialisten en ervaringsdeskundigen.

Weer dromen

De dag werd afgesloten door Paul en Monique van FullCircle Sailing (http://www.fullcirclesailing.com/). Wederom een prachtig verhaal enthousiast gebracht en voorzien van mooie plaatjes en video’s. Ze zijn inmiddels weer “thuis” in Nederland, maar als je hun verhalen hoort is het bijna ondenkbaar dat ze niet weer zullen vertrekken.

Volle kracht vooruit

Een inspirerende dag ligt achter ons. Een dag waar we ruim 25 jaar naar uit hebben gekeken. We hebben nieuwe ideeën opgedaan, lotgenoten ontmoet, kennis gemaakt en vooral veel bevestiging gekregen; we zijn lekker op weg. Nu kunnen we weer volle kracht vooruit!

Mochten we via deze weg de organisatie bereiken: heel veel dank voor jullie inspanningen. Het zal niet altijd vanzelf gaan. De waardering door de vertrekkers is hopelijk jullie energie om dit initiatief voort te zetten. En stiekem gaan onze handen natuurlijk alvast een beetje jeuken… misschien mogen wij over een aantal jaren ons enthousiasme wel overbrengen aan een nieuwe generatie vertrekkers!

Ben van Hengstum