Een verliefde dolfijn
We verplaatsen naar een ankerplaats dichterbij Muros om boodschappen te kunnen doen en de fokroller te laten lassen. Als we met de bijboot de haven invaren wordt de huisdolfijn van de marina op slag verliefd op onze Evita. Hij blijft ons volgen en zelfs ’s nachts blijft Manueliño om onze boot zwemmen. Als de fokroller gemaakt is vervolgen we onze reis naar Ria de Arousa, waar we weer voor anker gaan. We wandelen door het dorp en natuurgebied op Illa de Arousa en varen vervolgens door naar Cambados.
[English]
A dolphin in love.
We move to an anchorage closer to Muros to do some shopping and have the headsail furler welded. As we sail into the marina with the dinghy, the marina’s house dolphin instantly falls in love with our Evita. It keeps following us and even at night Manueliño keeps swimming around our boat. When the headsail furler is fixed we continue our journey to Ria de Arousa, where we drop anchor once again. We walk through the village and a nature reserve on Illa de Arousa and then sail on to Cambados.
Echt ik geniet altijd van de filmpjes…en ik vind jullie heel toffffff…
En de Eva natuurluck suuuupur top!!!!
Dank je wel Dorine! Zo’n reactie is ook heel tof!
leuke ontmoeting, en dat de eva zo geliefd is. rode kleur? of op haar bemanning?
Beide. Moet wel.
Dolfijntje, dol fijn! Leuk stukje; hier word je vrolijk van.
Hoe klim je in de mast? Gaat dat met een lier of zoiets? Ik ga ervan uit dat je uit dat de klimmer eenzelfde klimgoprdel heeft als ik bij het rotsklimmen, maar dat hij niet gezekerd wordt en ‘abseilt’ met een gigri of abseilacht. Ben benieuwd hoe dat werkt bij jullie.
Je begrijpt dat ik nu al uitkijk naar het filmpje over Santiago de Compostela!
Bedankt voor het leuke filmpje!
Dank je wel Johann!
Klimmen in de mast doen we met een val (waar we normaal gesproken het grootzeil mee hijsen). Die is geleid naar een elektrische lier achterin in de kuip. De man in de mast zit in een zogenaamd bootsmanstoeltje. Dat is een soort gordel waar je relaxed in kan zitten en je ook nog wat gereedschap meenemen kan. Naar beneden wordt ook weer vanuit de kuip geregeld. Dan laten we de lijn rustig over de lier, hand over hand vieren. Gaat behoorlijk veilig en beheerst zo.
Santiago is ook leuk, maar -en dat zal je zien, en heb je zelf ervaren- een beetje overgenomen door de toeristenbranche…
Helemaal duidelijk, Ben. Ik vermoedde al zoiets. Lekker veilig dus.
Ja, de bedevaartplaats is toeristisch geworden en de pelgrims zijn een onderdeel van de attractie. Er moeten honderden foto’s van mij met mijn bepakte fiets onderweg en bij de kathedraal gemaakt zijn in 2015.
Om die reden liep ik in 2019 niet de drukke Camino francès, maar de Camino primitivo met mijn hond. De primitivo wordt de stille pelgrimstocht genoemd.
Ben toch benieuwd naar het filmpje. Groet!
Ja, dat deed je goed destijds, de stille camino. Lijkt me ook wel eens cool, zo’n tocht. Maar ik kan het niet aan een bedevaart koppelen. Daarvoor is mijn geloof te diep weggezakt. Maar als prestatietocht en zelfontwikkeling…
Zelfontwikkeling was de allerlaatste tocht zeker voor me; ik heb er in ieder geval een spannend boek aan over gehouden. “Camino Primitivo con perro” had ik nooit kunnen schrijven zonder die route door de bergen zelf te lopen. En kerken en kapelletjes zijn er ook om in te schuilen bij hevige regenbuien…
Leuke up-date weer broertje ❤️😘
Dank je 😘
Hallo Ben en Felia,
We volgen jullie al vanaf het begin op YouTube en natuurlijk ZeilNoord. Leuk dat d Eva nu naar het zuiden is. Wij blijven met onze Vela voorlopig naar het Noorden gaan. Half mei gaan we voor 3 of 4 maanden richting Noorwegen.
Groetjes,
Arjen en Ilse Weber
SY Vela
Leuk dat jullie ons volgen Arjen! Dat je naar het noorden gaat snap ik maar al te goed. Maar zuid blijkt ook niet fout hoor 😀. Heel veel plezier in Noorwegen! Ook prachtig.